Het ruw heidestaartje is een tamelijk algemeen korstmos dat vooral voorkomt in de "grijze duinen" (met kruiden, mossen en korstmossen begroeide duinen achter de zeereep) (8) en in zandafgravingen, schrale bermen en schrale weilanden (4) in het oosten van ons land. Het primaire thallus van dit korstmos bestaat uit kleine grondschubben (< 3 mm) die van boven grijsgroen en van onder wit zijn. Deze grondschubben verdwijnen snel en zijn later doorgaans afwezig. De kenmerkende groeivorm van ruw heidestaartje bestaat uit rechtopstaande, struikvormige, vertakte, grijsgroene of bleekgroene podetiën die een ruw oppervlak hebben vanwege de aanwezigheid van korrelige soralen (vooral bij de top) (2) en papil- of schubvormige isidiën. Apotheciën ontbreken in ons land altijd (1,8). De soort houdt van vochtige lucht en van veel licht (1). De thalli van het ruw heidestaartje bevatten vrij veel carotenoïden (19.2 mg/g drooggewicht). In een Pools onderzoek is vastgesteld om welke verbindingen het gaat (3). De thalli bevatten ook alifatische koolwaterstoffen. n-Alkanen worden vooral gevormd bij droog weer en zijn minder aanwezig onder vochtige omstandigheden. De samenstelling van de alkenen is bij de geslachten Cladonia en Xanthoria sterk verschillend (6). De fotobiont in Cladonia scabriuscula is een alg uit het genus Trebouxia (5). Ruw heidestaartje komt op alle continenten van de wereld voor met Antarctica als enige uitzondering (8).

De genusnaam Cladonia is afgeleid van het Griekse woord klados, dat “spruit” betekent. De soortnaam scabriuscula is afgeleid van het Latijnse scabriusculum (verkleinwoord van scabrosus, wat hard en ruw betekent). Cladonia scabriuscula is dus een "enigszins ruwe spruit". Dit heeft betrekking op het grofkorrelige oppervlak van de podetiën, vooral aan de uiteinden, waarin het ruw heidestaartje zich van het gevorkt heidestaartje onderscheidt (9,10). Cenomyce scabriuscula is een synoniem van Cladonia scabriuscula (8). De naamgeving van soorten in het Cladonia furcata complex (waartoe Cladonia scabriuscula behoort) is omstreden, en fenotypische kenmerken zijn volgens sommige onderzoekers onvoldoende om de soorten te onderscheiden (7).