Omdat hij groot, opvallend en felgekleurd is, is de vliegenzwam een paddenstoel die iedereen kent. Vliegenzwammen leven niet van het afbreken van strooisel of dood hout. Suikers krijgt deze paddenstoel van een boom waarmee hij samenleeft, vaak een berk, soms ook een beuk of een eik. Het mycelium van de vliegenzwam maakt daartoe contact met de haarwortels van de boom, en vormt als het ware een kousje rond die wortels (ectomycorrhiza). In ruil voor de suikers transporteert de zwam mineralen naar de boom die hij vrijmaakt uit de bodem. Vliegenzwammen zorgen er voor dat de boom beter groeit (7,9).

Eetbaarheid/nut
Vliegenzwammen zijn bijzonder giftig. De Lappen in Finland en de sjamanen in Siberië gebruikten de paddenstoel om in contact te komen met de wereld van de geesten (1,6,8). Vooral de hoed bevat psycho-aktieve verbindingen, zoals muscimol en iboteenzuur (2-4). Deze moleculen kunnen binden aan GABA-A, NMDA- en glutamaat-receptoren in de hersenen, waardoor hersencellen overmatig worden geprikkeld. Dit leidt tot vervorming van het gehoor en het gezichtsvermogen, stoornissen van de motoriek en verandering van de gemoedstoestand (5,10).  De vergiftigingsverschijnselen kunnen In zeldzame gevallen zelfs een dodelijke afloop hebben (5).  Ook in gedroogde toestand blijft de paddenstoel giftig.

Waar gevonden
Vliegenzwammen verschenen dikwijls in de noordberm van de Stationsweg en de oostberm van de Wilhelminalaan (onder beuken), in beide bermen van de Hanckemalaan (onder eiken), langs de noordelijke helft van de Boslaan (onder berken en eiken), in een perkje langs De Bongerd (bij een berk) en in voortuinen van huizen langs de Cort.van der Lindenstraat (onder berken). Die laatste bomen zijn inmiddels gerooid, dus zal de paddenstoel op die plaats  vermoedelijk verdwijnen.